جهت ارتباط

 

جهت ارتباط راحت تر میتونیم با هم با راههای ارتباطی زیر در ارتباط باشیم.

 

Email:   [e-mail]

Email: [e-mail]   

 telegram : 09148917046      محمد محمدی اکبری 

 telegram : @maryamkhanzadeh             مریم خان زاده   

کفشدوزک

برای اولین بار در ایران

طراحی و مدلسازی کفش بصورت 2بعدی و 3 بعدی با استفاده از نرم افزارهای تخصصی کفش .

برندسازی... ارزش چند برند روز

                         

ارزش برند، یکی از سرمایه‌های غیرقابل ‌لمس یک کسب و کار به شمار می‌رود؛ یعنی میزان پولی که سرمایه‌دارها برای نام تجاری یک کسب و کار (و نه کل کسب و کار) حاضرند، بپردازند.

 

شاید برای شما جالب باشد که بزرگترین برندهای امروز، بعضا، توسط افراد معمولی، اما با یک عزم راسخ پدید آمده‌اند. خواهید دید که همه چیز از هیچ، به وجود آمده. البته امروز قرار نیست داستان خلقت هر کسب و کار را از سیر تا پیاز برای همدیگر تعریف کنیم.

برای اینکه تصویر بهتری از نتیجه‌ی تلاش این کارآفرینان داشته باشید، به ارزش برند هر کدام از این کسب و کارها هم (به دلار) اشاره‌ای می‌کنیم. این ارزش‌گذاری از طریق اینتربرند که بزرگ‌ترین سازمان در دنیا برای رتبه‌بندی برندهاست، انجام شده. ارزش برند، یکی از سرمایه‌های غیرقابل ‌لمس یک کسب و کار به شمار می‌رود؛ یعنی میزان پولی که سرمایه‌دارها برای نام تجاری یک کسب و کار (و نه کل کسب و کار) حاضرند، بپردازند.

 

 

                                       لویی ویتون ـ تولیدکننده‌ی پوشاک، کیف و کفش

                                   ارزش برند: ۲۱٫۹ میلیارد دلار

                                    تأسیس توسط لویی ویتون در سال ۱۸۵۴ در پاریس

لویی کوچک، در سن ۱۴ سالگی تصمیم گرفت از شهرش، یورا، برای زندگی به پاریس برود. ۲۴۹ مایل (۴۰۰ کیلومتر، تقریبا فاصله‌ی بین گرگان تا تهران)، آن هم با پای پیاده، طی کرد و بین راه هم شغل‌های مختلف و گاه عجیبی قبول می‌کرد.

وقتی به پاریس رسید، به عنوان شاگرد جعبه‌ساز شروع به کار کرد و کم کم چنان شهرتی دست و پا کرد که ناپلئون سوم اون را به عنوان جعبه‌ساز شخصی همسرش، امپراطریس اوژنی دمونتیو، منصوب کرد. به نظر می‌رسه جعبه‌سازی شغل مهمی در اون زمان محسوب می‌شد. آن زمان موقع مسافرت مردم اثاثیه‌شان را در جعبه منتقل می‌کردند تا چمدان. این تجربیات به لویی کمک کرد به درک خوبی از کیفیت مورد انتظار مردم از چمدان‌هاشان برساند.

در سال ۱۸۵۴ وقتی که لویی ۴۳ سالش بود، اولین مغازه‌ی چمدان‌فروشی‌اش را در پاریس افتتاح کرد. بازار هدف لویی، طبقه‌ی ثروتمند و اهل مسافرت پاریسی بود و کسب و کارش، بعدها به یکی از تجملی‌ترین برندهای دنیا تبدیل شد.

 

 

 

                                           نایک – تولیدکننده کالاهای ورزشی

                                           ارزش برند: ۱۳٫۷ میلیارد دلار

          تأسیس با نام کالاهای ورزشی روبان آبی توسط فیلیپ نایت و ویلیام بوورمن (۱۹۶۴)

«فیلیپ نایت»، بعد از تمام کردن مدرسه‌ی بازرگانی در سال ۱۹۶۲ تصمیم گرفت سفری به ژاپن داشته باشد. آنجا با یک شرکت تولیدکننده‌ی کفش ورزشی ژاپنی آشنا شد به نام اونیتسوکا تایگر. فیلیپ که قبلا در دانشگاه اورگان، دو میدانی‌کار بود، قبول کرد که کفش‌های آن تولیدکننده را در مقیاس کوچک، وارد بازار امریکا کند و یک شرکت به نام کالاهای ورزشی روبان آبی ثبت کرد و متعاقب آن یک سفارش دویست‌تایی به اونیتسوکا تایگر داد، کفش‌ها را در زیرزمین خانه‌ی پدری انبار کرد و با پرسه زدن در رویدادهای ورزشی محلی سعی کرد آنها را به فروش برساند.

در قدم بعدی، فیلیپ با مربی سابق دو میدانی خودش، بیل بوورمن، شریک شد. آن سال، آنها توانستند ۱۳۰۰ جفت کفش را به ارزش ۸۰۰۰ دلار بفروشند. سال بعدی فروش آنها به ۲۰ هزار دلار رسید و سال بعدتر حتی توانستند مغازه‌ای را برای خرده‌فروشی اجاره کنند تا لازم نباشد کارمندهای معدودی که برای آنها کار می‌کردند با ماشین‌هایشان دوره بیفتند و به رویدادهای ورزشی سرک بکشند.

ارتباط روبان آبی با شرکت ژاپنی تا سال ۱۹۷۱ ادامه داشت. فیلیپ و بیل کم کم آماده می‌شدند، خط تولیدی خودشان را راه‌‌‌اندازی کنن. یک لوگو طراحی کردند که تا امروز هم لوگوی شرکت است و اسم «نایک» را با الهام از الهه‌ی پیروزی یونان قدیم برای کسب و کارشان انتخاب کردند.

 

 

 

D&G

        

    

    

  

  

   

        

        

 

D&G های ست

 

كفشهاي آل استار

 

 

طرح کفش زنانه

مدل زنانه طرح۲۰۱۰

 

 

 

 

مدلهای جدید مجلسی زنانه...

سال جدید با مدلهای بهناز کنعانی....

دو برادر( آدیداس و پوما)

هرتسوگن آوراخ (Herzogenaurach ) شهری کوچک است با ۲۴ هزار نفر جمعیت در نزدیکی نورنبرگ واقع در جنوب آلمان. اما تاریخ دو کنسرن بزرگ لوازم ورزشی جهان یعنی آدیداس و پوما در این شهر نوشته شده است. تاریخی که نتیجه جدال بین دو برادر است: برادران داسلر.

آغاز داستان آدیداس و پوما

هرچند سنت کفاشی در شهر هرتسوگن آوراخ دیرینه است، اما آدولف داسلر ملقب به آدی نخست به نانوایی روی می آورد، وی آنگاه در سال ۱۹۲۰ میلادی در گوشه‌ای از آشپزخانه مادر شروع به کفاشی می کند و سه سال بعد رودلف برادر کوچکتر نیز به او می پیوندد و این دو با هم کارگاه کفاشی را بنیان می‌گذارند. ذکاوت، استعداد و پشتکار این دو برادر به گونه ای بود که کارگاه کفاشی کوچک آنها بزودی به کارخانه ای تبدیل شد و تولید کفش های ورزشی برادران داسلر در سال ۱۹۳۰ به ده هزار و پانصد جفت کفش دو و میدانی و ۱۸ هزار و پانصد جفت کفش فوتبال رسید. شش سال بعد تمامی ورزشکاران آلمانی در المپیک برلین با کفش برادران داسلر وارد میدان شدند.

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift  : آدی داسلر آدیداس

آدی داسلر که خود نیز ورزشکار بود برای تولید کفش های ورزشی یک فلسفه بنیادین داشت و آن اینکه کفش باید متناسب با پای ورزشکار و رشته ورزشی او ساخته شده باشد. او برای به تحقق رساندن این ایده نخست همکاران خود را به میادین ورزشی می فرستاد تا رشته ورزشی را مورد تحقیق و بررسی قرار دهند. هاینریش شوگلر که سالها برای داسلر کار کرده است در این زمینه می‌گوید:« آره، او اول ما را می فرستاد، برایش تحقیق در آن رشته ورزشی خیلی مهم بود. نوع حرکت، نحوه فشار پا و قرار گرفتن بر زمین، حال می خواهد پرتاب نیزه، شمشیر بازی و یا تنیس باشد. قبل از هر کاری باید نخست در مورد آن رشته ورزشی تحقیق می شد».

ابتکار در تبلیغ

برادران داسلر بدعت دیگری را نیز از خود برجا گذاشتند و آن اینکه برای نخستین بار در جهان تبلیغات از چهره یک ستاره ورزشی برای بازار یابی استفاده کردند. جسی اونز دونده آمریکائی با کفش ساخت برادران داسلر موفق به کسب چهار مدال طلا در المپیک برلین شد و او نخستین ستاره ای بود که به تبلیغ برای لوازم ورزشی پرداخت. امروز هم دو کنسرن آدیداس و پوما از چهره ستارگان برای تبلیغ و بازاریابی استفاده می کنند. دیوید بکهم با آدیداس قرارداد تبلیغی دارد و میشائیل شوماخر هم با کفش های پوما بر پدال گاز می‌فشرد و تیم بایرن مونیخ نیز با تجهیزات آدیداس پا به میدان می گذارد. در جام جهانی گذشته هم آدیداس در کنار تیم ملی آلمان، اسپانیا، فرانسه و آرژانتین تجهیزات تیم های ملی شش کشور دیگر را نیز تامین کرد. دوازده تیم دیگری که در جام جهانی حضور داشتند نیز از تجهیزات پوما استفاده می کردند که در میان آنها ایتالیا، جمهوری چک و همه تیم های آفریقائی دیده می شدند.

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift  : علامت پوما

جنگ و پس از آن

در دهه چهل میلادی امواج جنگ خانمانسوز دوم جهانی، برادران داسلر را نیز به کام خود فرو برد و آنها پس از بازگشت از جنگ به سختی توانستند کارخانه خود را سرپا نگه دارند. برزنت چادرهای باقی مانده از جنگ و یا لاستیک های آب انبارها، مواد اولیه ای بودند که برای ساختن کفش مورد استفاده قرار می گرفتند. اما در همین سالهای دهه چهل نیز بود که اختلاف بین دو برادر بالا گرفت تا اینکه بالاخره در سال ۱۹۴۸ کار به جدائی کشید. آدی داسلر با استفاده از اختصار و ترکیب نام خود و نام فامیلی اش بر کارخانه خود نام آدیداس نهاد و برادر کوچکتر نیز بهمین ترتیب نخست نام رودا و سپس پوما را بر کارخانه خود نهاد. در مورد دلائل اختلاف بین دو برادر گمانه زنی و شایعات بسیار است. برخی اختلاف آنها را برآمده از نحوه نگرش متفاوت به کار و تولید می دانند، اما هربرت هاس راننده ۶۲ ساله آنها می گوید که موضوع اختلاف این دو برادر بر سر یک زن بوده است. وی اما از توضیح جزئیات بیشتر خودداری می کند.

دسته‌کشی در شهر

اختلاف این دو برادر اما در چارچوب و محدوده خانواده داسلر باقی نماند. هانس لانگ شهردار شهر هرتسوگن آوراخ می گوید که کارگران و کارمندان آدیداس و پوما به این دو برادر بسیار وفادار بودند. در شهر قبل از اینکه مردم به یکدیگرجوابی بدهند، نخست به مارک کفش و یا لباس نگاه می کردند تا مطمئن شوند که خودی هستی یا نه، هیچگاه ازدواجی بین کارمندان دو شرکت صورت نگرفته است، البته این روزها نسبت به سالهای قبل، اوضاع قدری آرام تر شده.

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift  : علامت آدیداس

رودولف داسلر خود در مورد اختلاف با برادر چنین می گوید: «مطمئنا، می‌توانم بگویم که ما یکدیگر را دوست نداشتیم، اما ما هنوز هم برادر هستیم و اصلا هم جنگی بین ما در کار نیست. جنگ بین برادران نمی تواند وجود داشته باشد. این غیر ممکن است و حقیقت ندارد. ما رقیب سرسخت هم بودیم و رقابت هم باعث رونق کسب و کار است».

رشد جهانی

موفقیت بین المللی آدیداس اما از سال ۱۹۵۴ آغاز شد. در این سال تیم ملی آلمان با کفش های آدیداس که دارای استوک پیچی بود و برای نخستین بار در تاریخ فوتبال از آن استفاده می شد، به عنوان قهرمانی جهان دست یافت. اووه زه‌لر پیشکسوت افسانه ای آلمان در باره این کفش می گوید: «ما در سال ۱۹۵۴ از کفشی با استوک پیچی استفاده کردیم و این در آن سالها معجزه محسوب می شد. استفاده از این کفش بدان معنی بود که با توجه به وضعیت هوا می توانستیم از استوک کوتاه و یا بلند استفاده کنیم». فریتس والتر در خاطرات خود میگوید که چشم های آدی داسلر که همراه تیم به مسابقات جام جهانی برن رفته بود، دائما بر زمین دوخته شده بود و سب هربرگر سر مربی تیم که همه او را رئیس صدا می کردند، با تغییر هوا فریاد می زد، آدی استوکها را بزن!

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: مرکز پوما در شهر هرتسوگن آوراخ

علیرغم جدائی دو برادر، اما سرنوشت دو شرکت آدیداس و پوما شباهت های زیادی با هم دارند. هر دو شرکت به سرعت شهرت جهانی یافتند، هر دو نیز در دهه هفتاد با ورود شرکت آمریکائی نایک به بازار تحت فشار اقتصادی شدیدی قرار گرفتند، زیرا آمریکائیان از همان آغاز تولید خود را در کشورهائی با دستمزد نازل آغاز کردند. در آغاز دهه هشتاد هر دو شرکت در بحران اقتصادی فرو رفتند. این دو شرکت سپس در آغاز دهه نود با ورود به بازار سهام و استفاده از روش های نوین مدیریت، دور جدیدی از شکوفائی و رونق اقتصادی را آغاز کردند.

تداوم رونق

اکنون آدیداس با خرید کنسرن لوازم ورزشی ریبوک می رود تا به مرز ده میلیارد یورو فروش سالانه نزدیک شود و نزدیک به ۲۵ هزار نفر در سراسر جهان برای این شرکت مشغول به کار هستند. در شرکت پوما نیز ۶ هزار نفر مشغول به کار هستند و با افزایش ۳۵ درصدی، فروش سال گذشته آن به ۲ میلیارد و چهار صد میلیون یورو رسید که سود خالص آن ۳۶۰ میلیون یورو بوده است.

در حالی که اقتصاد آلمان در سالهای گذشته بین ۹ تا یازده درصد از بیکاری در رنج است، اما وضعیت اقتصادی در شهر هرتسوگن آوراخ همواره خوب بوده است. در این شهر کوچک، اختلاف دو برادر منجر به بوجود آمدن دو کنسرن جهانی شد، در این شهر اکنون تنها دو درصد بیکار وجود دارد و هرتسوگن آوراخ به یکی از شهرهای ثروتمند آلمان تبدیل شده است.

از تبليغات اين دو قطب بزرك

ادامه نوشته

D&G

D&G چه کسانی هستند؟

دلچه و گابانا (یا به اختصار D&G) یکی از معروف‌ترین نام‌ها در جهان فشن است که بعضا در سایر حوزه‌ها هم به چشم می خورد. این نام در حقیقت  نام یکی از سالن های مشهور و سطح بالای فشن است که دومنیکو دلچه و استفانو گابانا آن را تاسیس کرده اند. شرکت دلچه و گابانا در نزدیکی میلان واقع شده است.

 

 

دومنیکو دلچه و استفانو گابانا برای طراحی لباس در صنعت هالیوود بسیار مشهور هستند. آنها لباس هایی را برای مدونا، ژیسل بوندچن، مونیکا بلوچی، ایزابل روسلینی، کایلی مینوگ، نیکول کیدمن، دمی مور و بسیاری از افراد مشهور دیگر طراحی کرده اند.

 

 

 

 دلچه و گابانا؛ اولین ملاقات دومنیکو دلچه 13 سپتامبر سال 1958 در نزدیک پالرمو سیسیلی ایتالیا و استفانو گابانا روز 14 نوامبر سال 1962 درمیلان متولد شد. دلچه طراحی فشن را درسیسلی فراگرفت و در کارگاه لباس کوچک خانوادگی مشغول به کار بود. اما گابانا در زمینه فشن تحصیلاتی ندارد و طراحی گرافیک خوانده است.

 

این دو نفر برای نخستین بار یکدیگر را در سال 1980 در میلان ملاقات کردند، زمانی که به عنوان دستیار برای یک کارگاه هنری کار می کردند. آنها شغل حرفه ای مشترک خود را در سال 1982 آغاز کردند.
در سال 1985 زمانی که برگزار کنندگانMilano Collezioni  از دلچه و گابانا دعوت کردند تا در نمایش فشنی برای معرفی استعدادهای جدید شرکت کنند، آنها نام مشترک خود (دلچه و گابانا) را ایجاد کردند.

 

نمایش اولین مجموعه
یک سال بعد در سال 1986 آنها نخستین مجموعه آماده پوشیدن زنانه مستقل خود را ارائه کردند که مورد تحسین جهانی قرار گرفت.

 

 

این برند به زودی با ورود به عرصه‌ی لباس های کشباف، لباس شنا و لوازم جانبی توسعه یافت و سپس شعبه لباس مردانه و عطر خود را وارد بازار کرد. آنها در سال 1990 نخستین مجموعه مردانه خود را نمایش دادند.
نخستین بوتیک دلچه و گابانا در سال 1989 در توکیو ژاپن افتتاح شد. پس از آن در میلان و هنگ کونگ نیز فروشگاه هایی افتتاح شد.

 

 

در سال 1999 دلچه و گابانا فروشگاه خود را در لندن باز کردند.

 

سبک دلچه و گابانادلچه و گابانا بسیاری از اوقات از فیلم های معتبر ایتالیایی برای طراحی مجموعه های خود الهام می گیرند. دومینکو دلچه گفت: « ما مجموعه خود را مانند یک فیلم طراحی می کنیم. ما به یک داستان فکر می کنیم و سپس لباس ها را متناسب با آن طراحی می کنیم.»
دلچه و گابانا ادعا می کنند که بیشتر به خلق بهترین و مناسبترین مدل توجه می کنند، تا اینکه فقط به گرایشات و سبک فصلی توجه کنند.

 

نشانه های مشخصه تجاری دلچه و گابانا، لباس زیر به عنوان لباس رو، کت شلوارهای راه راه باریک گنگستری، کتهایی که به شکلی اغراق آمیز طرح دار و تزئین شده است، و رنگ سیاه می باشد.
دلچه و گابانا اساسا برای خلق مدلهای زنانه کاملا ساده و بینهایت جذاب و فریبنده خود معروف هستند. به آنها لقب«جورج و گیلبرت فشن ایتالیا» را داده اند.

برندهای اصلی دلچه و گابانا؛Dolce&Gabbana یا D&G؟دلچه و گابانا دو برند اصلی دارد:

 

 

Dolce&Gabbana: که به کالاهای لوکس و گرانقیمت اختصاص دارد و رسمی تر و دائمی تر است و بیشتر پاسخ گوی گرایشات طولانی مدت است تا تغییرات فصلی.
این برند، لباس شنا، لباس زیر، عینک آفتابی، عطر و کیف نیز عرضه می کند.

 

 

D&G: برند غیر رسمی تر این دونفر است و سعی می کند به جای دنبال کردن گرایشات فصل، آنها را ایجاد کند. این برند جوان پسندتر و پر زرق وبرق تر است. این برند هم علاوه بر لباس، لباس شنا، لباس زیر، عینک آفتابی، عطر، جواهرات و ساعت نیز تولید می کند.

 

 

D&G Junior یک برند جداگانه است که لباس های کودکان زیر 11 سال را تهیه می کند. همانند برند بزرگسال D&G، این برند هم گرایشات فصلی دختران و پسران این سنین را دنبال می کند.

 

ثروت سرشار دلچه و گابانا
در سال 1997 گردش مالی شرکت دلچه و گابانا 400 میلیون دلار اعلام شد و دلچه و گابانا گفتند که از سن 40 سالگی بازنشسته می شوند؛ وعده ای که خوشبختانه آن را انجام ندادند.

 

 

در سال 2005 گردش مالی شرکت آنها به 597 میلیون دلار رسید.
آنها در اکتبر 2006 نخستین رستوران خود را در میلان افتتاح کردند.
در سال 2008، عطرLight Blue دلچه و گابانا توسط جوایز فی فی آمریکا و جوایز آکادمی عطر دنیا، به عنوان بهترین عطر مردانه سال انتخاب شد.


 منبع